زهرا همان کسی است که بیت محقرش***طعنه زده به عرش و تمامی گوهرش

او ار خدا برای خودش آفریده است    ***      تا اینکه هر سحر بنشاند برابرش

شرط پیمبری به پسر داشتن که نیست***مردی پیمبر است که زهراست دخترش

مانند احترام خداوند واجب است      ***      حفظ  مقام فاطمه حتی به همسرش

یک نیمه اش نبوت و نیمش ولایت است ***حالا علی صداش کنم یا پیمبرش

دست توسل همه انبیا بُوَد              ***     بر رشته های چادری صبح محشرش

ما بچه های فاطمه ممنون فضه ایم      ***      از این وانَشُد پس دریای دخترش

مسمار در اگرچه برایش مزاحم است   ***  اما مجال نیست که بیرون درآورش